Odruch Rossolimo

Odruch Rossolimo jest patologicznym odruchem neurologicznym wskazującym na uszkodzenie układu piramidowego, a więc ważnej części ośrodkowego układu nerwowego. Wywołuje się go poprzez szybkie uderzenie palców stopy, co wywołuje ich podeszwowe zgięcie. Odruch jest bezpieczny do wywołania i często znajduje zastosowanie w praktyce, zarówno w neurologii, jak i w fizjoterapii.

 

Odruch Rossolimo – wywołanie

Pacjent powinien znajdować się w leżeniu na plecach, przy wyprostowanych kończynach dolnych. Osoba badająca szybkim i energicznym ruchem, dość mocno uderza swoimi opuszkami palców jednej ręki w opuszki palców stopy pacjenta. Czynność może wywołać zgięcie podeszwowe palców w badanej stopie oraz ich odwiedzenie. Warto powtórzyć test dla drugiej stopy, ponieważ może być dodatni asymetrycznie.

Interpretacja

Dodatni odruch Rossolimo (pojawienie się zgięcia podeszwowego palców stóp) jest patologicznym objawem neurologicznym. Wskazuje na uszkodzenie układu piramidowego, odpowiadającego głównie za kontrolę ruchów dowolnych i postawę ciała. Uszkodzenie to może wynikać z następujących chorób i schorzeń:

Warto wiedzieć, że w praktyce klinicznej znacznie częściej wykorzystuje się objaw Babińskiego, który nierzadko jest jedynym i rozstrzygającym objawem wskazującym na uszkodzenie układu piramidowego (drogi korowo-rdzeniowej). Zarówno objaw Rossolimo, jak i objaw Babińskiego powinny być obustronnie negatywne, co nie dotyczy jednak dzieci do ukończenia 3. roku życia.

Podsumowanie

Należy pamiętać, że dodatni objaw Rossolimo nie może być jedynym badaniem potwierdzającym diagnozę. Należy więc wykonać inne badania i testy, które rozszerzą diagnostykę. W tym celu pacjenta kieruje się między innymi na tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, badania laboratoryjne czy ocenę płynu mózgowo-rdzeniowego. Należy również znaleźć przyczynę dodatniego odruchu Rossolimo, jako że leczy się przyczynę, a nie jedynie objaw.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Kozubski W., Liberski P., Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
  2. Hauser S., HARRISON – neurologia w medycynie klinicznej, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2008.

Last Updated on 30 maja 2024 by Kamil Maka

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top