Opłucna

Opłucna (łac. pleura) to błona surowicza tworząca dla każdego płuca oddzielny, zamknięty worek. Jej najważniejszym zadaniem jest ochrona płuc oraz umożliwianie ślizgania się ich w klatce piersiowej podczas wdechów i wydechów. Oba worki opłucnowe mogą stykać się ze sobą tuż za mostkiem, jednak wciąż pozostają dwiema niezależnymi strukturami.

Opłucna

Opłucna – budowa

Każda opłucna zbudowana jest z 2 blaszek:

  • opłucna trzewna (płucna) – ściśle przylega do płuc, choć nie jest z nimi połączona. Otacza całą powierzchnię płuca z wyjątkiem wnęki, gdzie przechodzi w opłucną ścienną;
  • opłucna ścienna – wyściela obszerną komorę, w której lokalizuje się płuco, a także kopuły przepony. Tworzy też ścianę boczną śródpiersia oraz przestrzeń od kręgosłupa do mostka. Wyróżnia się opłucną ścienną przeponową, śródpiersiową i żebrową.

Między nimi znajduje się jama opłucnej, podzielona na jamę opłucną prawą i lewą oraz jamę osierdziową. Obie blaszki opłucnej przylegają do siebie oddzielone szczeliną, w której znajduje się jedynie nieznaczna ilość płynu surowiczego. Opłucna ścienna przechodzi w opłucną trzewną przy wnęce i więzadle płucnym.

W budowie opłucnej można wyróżnić także charakterystyczną część nazywaną osklepkiem opłucnej. Ta nazwa opisuje górną część ściennego worka opłucnej, obustronnie wystającego nad otworem górnym klatki piersiowej, wnikającego w głąb szyi. Osklepek opłucnej przymocowany jest głównie powięzią oraz więzadłami, wśród których najistotniejszymi są: więzadło kręgowo-opłucnowe i więzadło żebrowo-opłucnowe.

Zachyłki opłucnowe

Miejsce przejścia opłucnej ściennej znajduje się głównie przy wnęce i więzadle płucnym, jednakże takie miejsca znaleźć można również między poszczególnymi częściami opłucnej ściennej. Gdy jedna część opłucnej ściennej przechodzi w drugą, mówi się o zachyłkach opłucnowych. Wyróżniamy następujące zachyłki:

  • zachyłek żebrowo-przeponowy;
  • zachyłek przeponowo-śródpiersiowy;
  • zachyłek żebrowo-śródpiersiowy przedni;
  • zachyłek żebrowo-śródpiersiowy tylny.

Mają one istotne znaczenie w diagnostyce.

Opłucna – unerwienie

Opłucną trzewną zaopatrują włókna układu współczulnego, uważa się także, że pewien udział w unerwieniu może mieć nerw błędny. Z kolei opłucną ścienną zaopatrują włókna czuciowe, dochodzące m.in. z II-X nerwów międzyżebrowych oraz gałązek nerwu przeponowego.

Unaczynienie opłucnej

Opłucną żebrową zaopatrują:

  • tętnice międzyżebrowe tylne, pochodzące od aorty piersiowej;
  • gałęzie międzyżebrowe przednie, pochodzące od tętnicy piersiowej wewnętrznej.

Opłucną śródpiersiową zaopatrują:

  • tętnica osiedziowo-przeponowa, pochodząca od tętnicy piersiowej wewnętrznej;
  • gałęzie śródpiersiowe i przełykowe, pochodzące od aorty zstępującej.

Natomiast opłucną przeponową zaopatrują:

  • tętnice przeponowe górne, pochodzące od aorty piersiowej;
  • tętnica mięśniowo-przeponowa, pochodząca od tętnicy piersiowej wewnętrznej.

Opłucną płucną zaopatrują zaś gałęzie oskrzelowe.

Opłucna – funkcje

Opłucna to błona, w której znajduje się płyn surowiczy, nazywany płynem opłucnowym. Jej podstawową rolą jest wspomaganie ruchu płuc podczas wdechu i wydechu, jednocześnie po części chroniąc je przed uszkodzeniami zewnętrznymi, w tym nadmiernym tarciem. Także dzięki niej płuca mogą utrzymywać wilgoć, tak niezbędną do zachowania ich zdrowia i dobrej kondycji.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, tom II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.

Last Updated on 30 maja 2024 by Kamil Maka

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top