Stent to implant medyczny wykorzystywany do utrzymywania średnicy poszerzanych naczyń krwionośnych lub narządów o charakterze rurkowym. Zwykle wykonany jest z plastiku lub metalu. Jego podstawową rolą jest profilaktyka zwężania się światła naczyń przy różnego rodzaju chorobach przewlekłych, np. przy chorobie niedokrwiennej serca.
Stent – charakterystyka
Wyróżniamy wiele rodzajów stentów. Między innymi:
- stenty klasyczne metalowe – przed ich umieszczeniem np. w naczyniu krwionośnym należy rozszerzyć narząd za pomocą balonikowania;
- stenty nasączone lekami – uwalniają substancje lecznicze, np. heparynę lub sirolimus;
- stenty bioresorbowalne – samowchłanialne przez organizm, ulegają rozłożeniu przez śródbłonek naczynia.
Stenty są bardzo dobrze tolerowane przez organizm człowieka, dlatego sama ich obecność bardzo rzadko powoduje działania niepożądane.
Wszczepianie stentów – jak wygląda?
Umieszczanie w ciele stentu można przedstawić na przykładzie naczynia krwionośnego. Lekarz nakłuwa tętnicę, wprowadza do niej prowadnik (cienki metalowy drucik udrażniający naczynie w miejscu jego zwężenia) i zakłada koszulkę naczyniową, dzięki której może wprowadzić cewnik. Następnie umieszcza on w naczyniu balon do angioplastyki oraz stent. Pacjent otrzymuje heparynę obniżającą krzepliwość krwi. Po umieszczeniu stentu w docelowym miejscu, pozostałe akcesoria pomocnicze obecne w naczyniu należy usunąć.
Stenty – wskazania i zastosowanie
Najczęściej stenty wykorzystuje się w kardiologii i kardiochirurgii, w przebiegu leczenia:
- choroby wieńcowej serca;
- zawału serca;
- dusznicy bolesnej;
- tętniaków;
- rozwarstwienia aorty.
Nieco rzadziej bywają wykorzystywane w leczeniu chorób i schorzeń układu pokarmowego, układu moczowo-płciowego czy układu oddechowego. Przykładem jest choćby zwężenie moczowodów lub tchawicy wskutek toczących się procesów patologicznych. Chorobami i schorzeniami dotyczącymi innych układów niż sercowo-naczyniowych i wymagających zastosowania stentów są:
- choroby nowotworowe układu moczowego, układu pokarmowego, układu oddechowego;
- sarkoidoza;
- przeszczep płuc;
- przewlekłe stany zapalne moczowodów lub cewki moczowej.
Jednym z zabiegów, w trakcie którego poszerza się naczynia za pomocą stentów, jest angioplastyka wieńcowa. Wówczas stenty umieszczane są w naczyniach wieńcowych, co poprawia przepływ krwi w mięśniu sercowym. Wszystko odbywa się w znieczuleniu miejscowym.
Zobacz również: Rotablacja.
Stent – powikłania po zabiegu
W przypadku mięśnia sercowego, do najczęściej występujących powikłań po umieszczeniu stentu w naczyniu zaliczamy:
- niewydolność nerek;
- zakrzepicę;
- uszkodzenie tętnicy;
- stany zapalne;
- dystalną embolizację;
- udar mózgu.
Powyższe powikłania zdarzają się jednak stosunkowo rzadko. Ich ryzyko jest większe u pacjentów chorujących na cukrzycę, choroby nerek, zaawansowaną miażdżycę, a także u pacjentów z tendencją do krwotoków, z ogólnym złym stanem zdrowia oraz otyłych. Dodatkowo wszczepienie stentów w sercu po pewnym czasie może doprowadzić do stanu nazywanego restenozą, czyli do powtórnego zwężenia tętnicy wieńcowej. Takie zjawisko dotyczy do 20% pacjentów, jednak pomimo tego zastosowanie stentu jest rekomendowane.
Polecane produkty:
Bibliografia
- Pruszczyk P., Hryniewiecki T., Wielka interna – kardiologia z elementami angiologii, Wydawnictwo Medical Tribune Polska, Warszawa 2018.
- Łaciński M., Dytfeld D., Sarkowski W., Kardiochirurgia – historia i teraźniejszość, Wydawnictwo UM Poznań, Poznań 2002.
- Skalski J., Kołcz J., Kardiochirurgia dziecięca, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2020.
Last Updated on 30 maja 2024 by Kamil Maka